Život Džeja Ramadanovskog ispunjen je detaljima koji će sigurno očarati i nikoga ne ostaviti ravnodušnim.
Kako danas u bioskopima debituje dugo očekivani film “Nedelja”, on služi kao podsetnik na život našeg cenjenog umetnika, pevača i boema Džeja. Ne zaboravimo njegov kultni hit sa istim naslovom.
Jedna zanimljivost koja ostaje uglavnom nepoznata je da je pjesma Nedelja zapravo autobiografska. Dok je tekst napisala Marina Tucaković, vredi napomenuti da je refren ove pesme komponovao isključivo sam umetnik.
Jayev život, posebno njegove rane godine, obilježile su velike teškoće. Razvod njegovih roditelja tokom njegovog djetinjstva rezultirao je preseljenjem njegovog oca u Austriju i dovođenjem Jaya. Međutim, nakon Džejovog akademskog neuspeha, vratio se u Srbiju, gde ga je otac ostavio da živi kod bake u poznatom beogradskom okrugu Dorćol.
Privučen privlačnošću ulica, bavi se umetnošću džeparoša u blizini Kalimegdana. Kako se razvijaju njegove nestašne eskapade, odvajaju ga od bake i smještaju u dom. Međutim, ni on ne nalazi utjehu u ovoj novoj sredini, što ga je navelo da pobjegne i izdrži vječni ciklus premještanja iz jedne u drugu rezidenciju. Popravni dom „Vasa Stajić“ na Voždovcu postaje njegovo najduže mesto boravka, gde pod njihovom brigom ostaje skoro devet godina.
Značaj nedjelje u njegovom djetinjstvu se ne može potcijeniti, jer je to bio dan kada je zaslužnoj djeci bilo dozvoljeno da se vrate kući. Nakon što je Marina Tucaković ispričala ovu priču, pronašla je inspiraciju za pesmu “Sunday”, koja je postala veliki uspeh i na kraju poslužila kao Džejov poslednji oproštaj.
Po odlasku iz rezidencije stupa na vojnu dužnost u Hrvatskoj, stacioniran u početku na otoku Visu, a kasnije nakon pola godine premješten u Split. Izvanredno, čak iu okvirima vojske, on pokazuje sposobnost izbjegavanja propisa. Njegova snalažljivost i vještine koje je stekao kao „dorćolski mangup“ omogućavaju mu da se bez napora snalazi u izazovnim zadacima, posvećujući više vremena uličnim džeparošima nego ispunjavanju dodijeljenih obaveza.
Po povratku sa služenja vojnog roka dogodio se značajan susret kada su se raskrstili i udružili snage sa talentovanim tekstopiscima Marinom i Futom. Godine 1987. osmislili su senzacionalnu hit numeru “Žar ja da ti bišem suze”, projekat koji je od njega zahtevao da savlada brojne prepreke i da se bori sa strašnom Vesnom Zmijanac.
Uspon Dže Ramadanovskog do zvijezda počeo je kada je izašao na scenu cijenjenog muzičkog festivala “MESAM” i zaokupio publiku svojim nezaboravnim nastupom. Ovo izvanredno postignuće donijelo mu je prestižnu treću nagradu publike. Nadovezujući se na ovaj uspjeh, renomirana producentska kuća “Diskoton” je primijetila i nakon toga lansirala njegov inauguracijski studijski album 1988. godine pod nazivom “Ljubio sam nisam znao”. Tako je pokrenut rađanje sjajne karijere Džeje Ramadanovskog.
Menadžer Radoslav Raka Đokić, koji je predstavljao i Sašu Popovića i Lepu Brenu, odigrao je ključnu ulogu u karijeri Ramadanovskog, pobrinuvši se da ne proćerda svoju zaradu. Tokom njegovog inauguracionog nastupa na Tašmajdanu 1991. godine, prisustvovalo je nevjerovatnih 13.000 pojedinaca, a dodatnih četiri hiljade navijača je ostalo izvan stadiona zbog nedostupnosti ulaznica.
Pevao je za “obične ljude” i ostavio je dubok trag na našoj muzičkoj sceni, bio je poznat po baladama ali imao je i hitove kao što su „Mrak, mrak“ i „Seksi ritam“ koje su dizale publiku na noge. Maltene svaka pesma mu je potala i hit, a svi pamtimo i danas rado slušamo: „Ljubio sam nisam znao“,„Uspeo sam u životu“, „Slažeš li se ti“,„Zar ja da ti brišem suze“,„Nikom nije žao kao meni“,„Ko se s nama druži“,„Ni jedne usne se ne ljube same“,„Nedelja“, „Ugasila si me“, „Lubenica“, „Da sam kralj“, „Da sam lopov“, „Gde ću sad, ružo moja“,„Noćas mi se ne spava“, „Rađaj sinove“,„Dao bih ti brda i doline“, „Đelem, đelem“, „Ala bih te, ala, okitio mala“,„Sunce ljubavi“,„Upalite za mnom sveće“„Iznajmiću sobu s pogledom na te“ , „Dunav“, „Nisam ja mali“,„Dan bez svetla“,„Oprosti majko“, „Zato“, „Ti bi mogla da mi budeš ćerka“,„Ludo vino“,„Ova mačka do mene“ , „Eto sada vidiš, eto sada znaš“,„Slavija“,„Rano jutro, pola pet“, „Loša si danas“, „Laž i prevara“, „Imati pa nemati“,„Zrno mudrosti“…
Dok je njegov profesionalni život napredovao, njegov lični život bi se mogao opisati kao ništa drugo do haotičan. Imao je sklonost ka pabovima, kockanju i ženskom društvu, što je dovelo do nesrećnog razvoda njegovog braka 2007. Njegova supruga Nada Ramadanovski, u koju se zaljubio uprkos prvobitnom negodovanju njenih roditelja zbog toga što je sestra njegovog najboljeg prijatelja, donela je tešku odluku da ga napusti.
Tokom čitavog svog života, Jay je dosledno isticao svoju duboku ljubav i krajnje poštovanje prema bivšoj ženi, nazivajući je svojim “herojem” i “kraljicom”. On je dalje rekao da uprkos tome što je nakon toga sreo brojne žene, nijedna od njih se nikada nije mogla porediti sa ljubavlju koju je gajio prema njoj.
Iz njihovog saveza rođene su dvije kćerke, Ana i Marija. Čak i nakon njihovog razvoda, Nada se stalno nalazila u teškim okolnostima, pružajući mu neprocjenjivu pomoć, posebno tokom njegovih teških zdravstvenih problema. Sredinom 2017. godine, Jay se suočio s kritičnom operacijom srca, koja je bila neophodna zbog posljedica njegovog nezdravog načina života. Ipak, brzo se oporavio i mogao je da nastavi svoju pjevačku karijeru. Tokom ovog burnog perioda, njegova bivša supruga i kćeri stajale su uz njega, pružajući nepokolebljivu podršku.
Nažalost, Đe Ramadanovski, koji je poslužio kao inspiracija za film “Sedmica”, preminuo je u 56. godini 6. decembra 2020. godine, ostavivši za sobom duboko naslijeđe i trajni pečat svoje životne priče.
